Camper & Country

Na een drukke maand oktober met verjaardagen en allerlei andere bezigheden, is het eindelijk zover dat we op de 31e oktober beginnen aan onze overwintertrip. Onze1e etappe gaat geheel over de snelweg(zoals gebruikelijk) via Bergen op Zoom, Antwerpen en Gent richting Duinkerken. Het was redelijk druk onderweg, maar we konden goed opschieten. Aangekomen in Duinkerken bleek de CP daar helemaal vol te staan. Ja, dat heb je met een gratis plek. Dus via de TomTom een volgende plek gezocht en gevonden. Uiteindelijk kwamen we 23 kilometer verderop terecht in Gravelines. Daar hebben we jaren geleden ook al eens overnacht. Eerst maar een stukje wandelen langs de haven en daarna eten en overnachten. Voor 3,50 hebben we daar overnacht.

Vanuit Dieppe besloten we richting Le Mans te rijden. Via de Pont de Brotonne reden we over de Seine die verder westelijk bij Le Havre in de Oceaan loopt. Wij rijden verder zuidelijk richting de CP in Le Mans. Helaas waren alle plekken bezet door Circuswagens. Iets zuidelijker van Le Mans vonden we een CP in het dorpje Arnage. Daar waren 2 plekken bij een klein parkje.

De 3e november steken we een beetje Zuid West Bretagne door richting Nantes. Altijd druk rondom een grote stad. We hadden oponthoud door een ongeval vlak voor een rotonde maar vonden al weer snel de weg richting de kust. Bij St. Hilaire de Riez vonden we een rustige CP op een parking waar we konden overnachten. Daarna via La Rochelle en Rochefort reden we over een hoge brug bij het Ile D’Oleron richting Royan om daarna via allerlei binnendoor weggetjes naar Mortagne Le Port te rijden. Weer een fraaie camperplek gevonden aan een haventje. Na een aantal gratis overnachtingen kan je hier voor slechts 8 euro blijven staan. En dit is inclusief elektra. We blijven hier 2 nachtjes.

Zaterdag de 5e hebben we een rustige dag. Beetje lezen, computeren en in de middag een wandelingetje rondom de haven. Vanmorgen rond 10.00 uur begon het water in het haventje te zakken en al vrij snel lagen de bootjes “droog” in de haven. Altijd weer een fascinerend gezicht het verschil in eb en vloed. We zitten hier niet aan zee, maar aan een haventje wat uitmondt in de rivier de Gironde. Na de regendruppels van afgelopen nacht kwam in de loop van de dag het zonnetje weer terug.

Ook op maandag de 7e geen havenmeester te zien. Dat was dus een gratis overnachting met stroom. Vandaag rijden we via Toulouse, Carcassonne en Narbonne naar de oostkust van Frankrijk. De fraaie route gaat grotendeels langs het Canal du Midi en loopt parallel aan de snelweg. De CP in het smalle dorpje Peyriac de Mer leek ons niks, dus zijn we doorgereden naar Le Port Nouvelle. Bij een vriendelijke en zingende Française konden we betalen. Weer een plek voor de nacht.

De 9e november alweer. Vandaag zien we Jelle en Ginie de camperplaats oprijden. Leuk om elkaar weer eens te zien. We kennen elkaar van vorige overwintertrips en het facebook contact. ’s Middag doen we even een boodschapje en kopen bij de Ferreterria een paar ringetjes voor de aansluiting van de Spaanse gasfles. Helaas de gasfles bleek niet in de gaskast te passen. Iets te hoog of de gaskast iets te laag? Nou ja morgen maar verder zien.

En nu is het morgen. Eerst onze vriend Erik gefeliciteerd en na het ontbijt even met Jelle overlegd over de gasflesproblematiek. Het liedje was ooit “Jelle-zal-wel-zien”, maar deze Jelle heeft meteen een oplossing. Met wat handig materiaal, uitgeschroef, geboor, gezaag en ingeschroef is het probleem opgelost. De gasfles kan in de kast. Daarna konden we nog een andere camperaar helpen aan een nieuwe waterpomp en kon Jelle ook daar zijn hulp laten zien. Kortom, iedereen blij en Jelle doodmoe!!.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  

Een kleine verplaatsing vandaag van 100 kilometer naar het zuiden. Weer een mooie rit langs de kust. We rijden vandaag naar Torre La Sal, een klein dorpje met een grote ***** camping. We kregen deze tip van een Duitse camperaar in Palamos. Dit is niet alleen een camping waar je met de ACSI kaart (kortingskaart) terecht kan, maar als 65+ krijg je nog eens extra korting. NOUDAARZIJNWIJWELVAN. Hihihi. Hier blijven we voorlopig even. Dit is een voor ons nieuw gebied ten noorden van Benicassim waar wij vorig jaar op de camping hebben gestaan.

Inmiddels is het de 20e. Terwijl de eerste herfststormen over Nederland gieren, is het hier rond de 19 graden. Een beetje bewolking vandaag maar nog altijd prima voor een fietstochtje in de omgeving. Vanaf de camping verkennen we het nabijgelegen Marina D’Or,  een wat grotere plaats ten noorden van Oropesa. Veel grote (vakantie) appartementen. We vinden een supermarkt en een grote Chinese bazaar waar we eindelijk een los tafellampje kopen waar we al een hele tijd naar op zoek zijn.

De afgelopen week is het weer een beetje van slag. In heel Europa en ook in Spanje zijn de temperaturen gedaald en hebben wij hier 2 dagen regen gehad. Overigens de eerste echte regen sinds wij onderweg zijn. Wel tijd gehad om boodschapjes te doen en vrijdag de 25e hebben we een leuke fietstocht gemaakt ten noorden van Terre la Sal. We rijden op een smal weggetje tussen de sinaasappel- en olijfboomgaarden met hier en daar een vijgenboom langs het Parc Natural del Prat de Cabanes-Torreblanca. Hier en daar wat bedrijvigheid. Via dit pad fietst je naar Alcossebre en Peniscola. Zover komen we niet. We keren om en kopen in een stalletje langs de weg vers fruit. Eerst moesten we van alles proeven van de vriendelijke Spaanse. Sinaasappel, stuk zelfgemaakte appeltaart en een voor ons onbekend stuk fruit. We kochten een zak Naranjas (sinaasappels) en druiven.

Zaterdag de 26e is weer het begin van een paar dagen slecht weer. Nou dat hebben we geweten. Regen, hagel en onweer, tjonge wat ging het tekeer. Vroeger viel de stroom nog weleens uit in Spanje bij slecht weer, maar nu? Jawel tot twee keer toe. De zondag was redelijk, zon in de ochtend maar in de loop van de middag weer bewolking. Is er dan verder niets gebeurd? Ja hoor. Frans ging wat plastic afval weggooien en Gerda deed de afwas in het sanitair- en afwasgebouwtje. Camper op slot, maar bij terugkomst kregen we de camperdeur niet meer open. Ook de cabinedeuren waren op slot. Gelukkig stond een raam van de slaapkamer op een kiertje en konden we dat open krijgen. Een behulpzame camperaar kwam al snel met een ladder en via dit raam kon ik de autosleutels pakken. We konden dus via de cabinedeuren naar binnen. Bij de receptie is dit probleem gemeld, maar ja, zondag vandaag, dus morgen zou een monteur langskomen.

Een paar wisselvallige dagen, maar toch nog wel kunnen fietsen. Heel toevallig kwamen we op de Ruta del Torre. Een wandel/fietstocht langs sinaasappelboomgaarden afgewisseld met percelen met notenbomen. En ja, langs de route stonden een aantal (bouwvallige) torens en een iets mooier complex. Deze route was iets landinwaarts. Dat is weer eens wat anders dan alleen langs de kust.

De laatste fietstocht ging naar Marine D’Or, een plaatsje tussen Torre la Sal en Oropesa. Daar was een fraai aangelegde tuin met mooi mozaïek bankjes, veel waterpartijen, mooi bloemen en een cactustuin. En tussendoor veel vogels en koi karpers. Vanaf een verhoogd pad had je een mooi uitzicht op de zee.

Zaterdag de 3e december alweer. Vandaag in vele gezinnen pakjesavond en voor ons een verplaatsing verder naar het zuiden. Na eerst weer eens wat diesel getankt te hebben reden we over de N340 naar het zuiden. Ik zal het wel eens gemeld hebben, maar die N340 is een hele lange noord-zuid verbinding langs de kust. Nagenoeg parallel aan de AP7 (Tolweg). We rijden langs Benicassim, Castellon en Sagunto richting Valencia. Vlak voor Valencia kan je over de AP7 die hier geen tolweg meer is, en als een grote ringweg rondom Valencia loopt. Via Sueca gaan we over de N3332 naar Culera voor aanvullen van de voorraad proviand. Daarna rijden we naar de camperplaats in Platja de Taverness de la Valldigna. We worden hartelijk verwelkomd door Ad en Leny, die hier al een paar dagen staan en later ontmoeten we ook Manfred en Ute. Duitse camperaars die wij al een paar keer zijn tegengekomen hier in Spanje.

En dan nog even dit.

Lotte

Op een tussenstop bij een groot benzinestation worden we aangesproken door een Nederlandse jongedame. Die vroeg of wij naar het zuiden gingen. Zij was al liftend op weg naar het zuiden en wellicht naar Marokko. Of ze mee kon. Ik keek Gerda aan, en die vond het goed. Ik had eerst gevraagd of ze alleen was, want ja, je lees weleens verhalen dat 1 persoon iets komt vragen en er blijken er nog een aantal te zijn. Nee, ze was alleen, had een rugtas bij zich en zou die even gaan halen bij het benzinestation. Later kwam ze terug met een kaart van Spanje waarop ze vroeg waar wij heen gingen. Nou een kleine 50 kilometer onder Valencia. Inmiddels had ze ook al iemand anders gesproken en die ging wellicht wat verder of naar een groter benzinestation waar wel veel (vracht)auto’s stonden die naar het zuiden gingen. Oké, we zien wel. En ja hoor, even later zagen we ze met iemand meelopen naar een campertje, waar ze in stapte. Op weg naar?? Later zagen we dit campertje bij dat grote benzinestation staan.

Het afgelopen weekend is een ramp geweest in Spanje. Vooral  in het zuiden (Malaga en omgeving) is het hevig noodweer geweest met harde wind en heel veel regen. Ook hier in Taverness heeft het veel en hard geregend. De toegang tot de camperplaats, een onverharde weg met kuilen,  staat geheel onder water. Dus dat wordt “waterfietsen” als je boodschappen wil doen. En ja, waarom zal je als camperplaats eigenaar extra pompen aanschaffen om overtollig water af te voeren?? Het regent hier NOOIT!!.  We zijn nu voor de 4e keer aan het overwinteren, maar we hebben de afgelopen 3 jaar nog niet zoveel regen bij elkaar gehad als deze 4e keer.

Maandag 5 december toch een beetje “Sinterklaas”. Aan het eind van de middag een gezellig samenzijn met glühwein en een hapje. Voor iedereen een pakje. En muzikale omlijsting door de campereigenaar en een paar camperaars die een gitaar hadden meegenomen.

De rest van de week een beetje rondgehangen. Beetje internetten, beetje kletsen hier en daar, in het Nederlands, Duits en Engels, want ja het is een internationaal gezelschap.

En ook maandag de 12e en dinsdag de 13e was het weer fietsweer. De lezers zullen wel begrijpen dat wij veel fietsen. Inmiddels zijn we gewend aan de “puinhoop” die je zo links en rechts in Spanje aantreft. Mooie huizen afgewisseld met bouwvallen tussen de sinaasappel plantages. Of zijn het toch boomgaarden? Ook het geblaf van de waakhonden achter de hekken is vrij irritant, maar ach het went. Kom je als fietser rustig langs dan slaan ze al aan. Het is altijd lekker fietsen tussen de velden vol sinaasappels. Altijd verrassend waar je terecht komt maar meestal proberen we wel ergens op een strand te “landen” waar we lekker kunnen lunchen. Maandag gefietst ten noorden van Tavernes naar Playa Marenyet. Een rustig stranddorp iets ten zuiden van Cullera.  En dinsdag gingen we naar het zuiden richting Gandia. Via de boomgaarden naar Xeraco . Hier stonden een aantal campers op een “gedoogplaats” naar de Riu Vaca, een kleine rivier.

Het is nu de 17e december. Dit weekend helaas met een weertype waarvoor we niet naar Spanje zijn gekomen. Veel regen en harde wind, en zelfs weeralarm. Als je zo op de diverse sociale media leest kunnen de zandzakken voor de deur. Nou ja, harde wind zijn we wel gewend, dat is vaak na 2 of 3 dagen wel over, maar die regen is niks. Helaas niets aan te doen.

Eergisteren op de fiets naar de Correos in Gandia. In Spanje kan je wel overal (kerst)kaarten kopen maar voor postzegels moet je echt naar een Correos. Het was behoorlijk druk op het postkantoor. Daarna geluncht bij een restaurantje aan een groot plein met kerstboom. En gisteren hadden we een paella maaltijd op de camperplaats. Bij voldoendedeelname komen 2 dames van een restaurant hier paella bereiden. Nou voor 6 euro p.p. inclusief wijn doen wij wel mee. In de loop van de middag nog wat boodschapjes gehaald bij de Consuum in Daimus.

En de nacht van vrijdag op zaterdag?? Inderdaad veel regen, een enkele onweersklap en harde wind.

Het verdere weekend en de maandag  was gevuld met regen, harde wind en dramatische beelden van ondergelopen straten, kolkende rivieren en barre weersomstandigheden. Gelukkig hebben wij alleen last van de regen en de wind gehad en geen evacuaties wat op diverse plekken in Benidorm heeft moeten plaatsvinden. Br. Hiervoor zijn we niet in Spanje. Probleem hier in Spanje is voornamelijk de riolering. Je ziet eigenlijk nergens afwaterputten en als het dan hard regent en het komt met bakken naar beneden en de weinige rivieren die hier zijn lopen over, ja, dan zoekt het water het laagste punt en voila, ondergelopen straten in o.a. Benidorm.

Gelukkig was het dinsdag de 20e weer “normaal” weer  Sinds gisterenavond had het niet meer geregend en vandaag begon bewolkt, want ja, alles is niet zo maar weg, maar in de loop van de ochtend werd de lucht steeds blauwer en konden we de zon weer verwelkomen.

Wij op de fiets naar Alquieria over een fietspad (oud spoorbaantje) dwars door de sinaasappel boomgaarden.  Helaas een paar kilometer voor Alquieria had Gerda een lekke voorband. Nou ja, de fiets dan. Wij lopen naar de camperplaats in Alquieria, waar we zouden kijken of er nog plaats was. We werden hartelijk ontvangen door Paco die blij verrast was ons te zien. Even rondvragen of iemand wellicht bandenplakspul bij zich had, en jawel, een vriendelijke Nederlander , laten we hem John noemen, kwam al snel aan met het bekende rode doosje met de spullen en goede adviezen. Nou na 2 keer plakken, want ja, handige ik stak de binnenband weer lek nadat ik het 1e lek had geplakt. Eind goed al goed, en wij konden weer door. Met Paco afgesproken dat wij morgen met de camper naar de camperplaats. Zouden komen om daar kerst en oud-en nieuw te vieren.

Woensdag de 21e verkassen we wel 9 kilometer naar de volgende stop in Alquieria de la Comtessa. Paco had netjes een plaats gereserveerd en afgezet  met een pylon. We staan hier nu voor de 3e keer. Het uitzicht hier is niet zoals in Daimus, maar ach.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            

En inderdaad een zonnige kerst. Zoals wellicht bekend “vieren” ze in Spanje maar 1 dag kerst. Omdat de 1e kerstdag op zondag valt, hebben ze wel op maandag een vrije dag. Heel bijzonder.

Wij hebben in de middag in het zonnetje lekker zitten wokken. Nou ja, op de elektrische plaat dan.

Garnalen, kalfsvlees, varkenshaasje en goed gekruide balletjes gehakt. Vooraf een lekkere carpaccio

en een lekker dessert toe. 

En de 2e kerstdag ’s middags een potje jeu de boule in een klein parkje hier in het dorp. En ’s avonds de restjes van gisteren, want zoals gebruikelijk heb je natuurlijk weer veel teveel  gekocht. 

Vrijdag naar Oliva. De markt kennen we al, maar toch altijd even leuk om over de drukke(groenten, fruit, schoenen en kleding) marktte lopen. Verjaardagskaarten gekocht voor de jarige kleinkinderen en bij een postkantoor de postzegels. Zo, weer een klusje klaar.

terug naar reizen