Camper & Country

D eerste paar dagen van december doen we niet zo veel. Beetje puzzelen, de website bijwerken en een beetje wandelen over het strand en over de camping. Praatje maken hier en daar.

Er staan een aantal Nederlandse overwinteraars die hier al jaren komen en verder Fransen, Duitsers en we hebben ook een Noorse en een Zwitserse camper gezien. Sommige blijven slechts een nacht.

Op 4 december stroomt de camping aardig vol met Spanjaarden. Caravans, campers en tenten, het is er allemaal. Maandag 6 en Woensdag 8 december zijn feestdagen in Spanje. Met een extra vrije dag kunnen ze dan een paar dagen genieten van de camping. Maandag 6 december Dia de la Constitución ofwel (Dag van de Spaanse Grondwet) en Woensdag 8 december Immaculada Concepción) ofwel (Onbevlekte ontvangenis).

Nadat we wat informatie hadden bekeken over het krijgen van de boosterprik reden we op dinsdag de 7e rond 11.00 uur naar het Centro de Salut. We werden vriendelijk geholpen en wisten al dat we een Tarjeta Sanitaire nodig hadden. Omdat het nogal druk was bij die info balie werden we geadviseerd om in de vooravond terug te komen. Dat is het immers wat rustiger. Volgens de dame waren ze tot 21.00 uur bezig. Nou wij waren rond half zes daar en inderdaad het was rustig. Heel rustig zelfs. Er was helemaal niemand, alles gesloten. Ik weet niet of het heeft te maken met de feestdag van morgen, maar ze waren vandaag in ieder geval op tijd thuis. Nou ja, van de week de volgende poging dan maar weer

En de tweede poging is op donderdag de 9e. We waren omstreeks 12.15 uur in het Centro de Salut. De wachtrij voor de incheckbalies was behoorlijk. Wij trokken volgnummer 52 terwijl nummer 22 aan de beurt was. Het ging eigenlijk best snel dat we ons konden melden. Met het RIVM-vaccinatiebewijs, je ID en de EHIC card werden de administratieve zaken afgehandeld. Kopie van alles en uit de printer rolde een zgn. SIP card. (Tarjeta Sanitaire). Meteen kregen we een bonnetje met afspraak datum en tijd. Nou dat wordt volgende week woensdag. Best snel geregeld allemaal. O ja, EHIC is de European Health Insurance Card. Op de terugweg naar de camping gelijk boodschappen gedaan.

Nog een paar dagen met te harde wind. Zaterdag gaan we wandelen richting het centrum. Vanaf de vooringang van de camping (ja er is ook een achteruitgang waar we met de fiets door kunnen), wandelen we een beetje zigzaggend door de landerijen over een hobbelige weg (nou ja, rommelig pad) naar een droge rivierbedding. We lopen dan parallel langs de A340 Benicarló binnen over de Avenida de Catalunya. Deze straat is voor een grootdeel afgesloten vanwege de festiviteiten rondom een heilige. Van 11 tot en met 13 december is hier een grote markt en een kermis. We hadden vanuit de camper al wel wat vuurwerk gehoord en wisten nu waar dat vandaan kwam. We liepen daar rond een uur of half drie. Nou ja bijna uitgestorven, want de Spanjaarden hebben nu siësta, dus geen mens op straat. Door de rustige straten slenterden we langs terrasjes naar het grote plein, waar we op een bankje hebben genoten van de rust van de stad. Terug naar de camping langs de haven en de zee.

Zondag een stralende dag zonder wind. Vandaag gaan we op de fiets naar het iets noordelijker gelegen stadje Vinaròs. Op de landerijen hier veel artisjokken en kool, maar ook veel kale percelen. Opvallend is hier ook de afwisseling tussen fraaie huizen en vervallen finca’s. Maar goed, ook hier komen we bij een droge rivierbedding waar we omheen moesten rijden om in het stadje te komen. Eerst een stuk langs de zee en daarna over een weg met apart fietspad en een strook voor de voetgangers.

Bij het Plaza de Toros stonden we stil voor een fotomomentje en daarna door naar de haven. Kleine vissersbootjes, grotere vissersboten waarvan de netten op de kade lagen en veel wandelende Spanjaarden.

Verder langs de mooie boulevard met z’n vele eettentjes. Bijeen pizzeria hebben we heerlijk geluncht.

De terugweg over dezelfde route. Het was heerlijk om weer eens een stuk te fietsen. Bij terugkomst op de camping hoorden we dat Max Verstappen Wereldkampioen was geworden. Leuk voor al die enthousiaste volgers.

Maandag de 13e. De gasflessen zijn nagenoeg leeg. Via de App. MyLPG.eu zin over heel Europa tankstations te vinden waar ze ook LPG verkopen. Voor ons is dat de dichtstbijzijnde op de weg tussen Benicarló en Peniscola. Even tanken voor 0.895 euro cent per liter en we kunnen weer even vooruit.

Woensdag de 15e op tijd wakker. Vandaag rijden we iets na negen uur naar het Centro de Salut voor onze boosterprik. Uiteraard zijn we veel te vroeg, maar we werden wel meteen geholpen. Op de afspraken briefjes stond aangegeven welke prik we zouden krijgen (want ze deden ook de griepprik daar) en binnen de kortste keren stonden we weer buiten. We kregen een notitie mee waarop stond hoe we digitaal een bevestiging konden krijgen van de prik, maar als dat niet mocht lukken, dan kunnen we morgenochtend om 8.00 uur bij de balie een uitdraai komen halen.

Na een bewolkte dag, vandaag weer iets beter. Lekker zonnetje, aangename temperatuur om te gaan fietsen. Na de lunch gaan we langs de zee naar het zuiden. Vanaf Benicarló loopt een fietspad naar Peñíscola. Langs een breed wandelpad en veel opgangen naar het strand aan de zeekant en veel appartementen en hotels aan de andere kant. Overigens is heel veel niet bewoond. Slechts hier en daar zie je een auto staan. Al rijdend richting dit toeristische stadje heb je wel een mooi zicht op het Castel de Peñíscola. Dit Castel hebben we in 2015 al bezocht. Je hebt daar een mooi panorama over de kustlijn en het stadje. Aan de boulevard staan nog een aantal verkopers van allerlei spullen. We maken wat foto’s, genieten op een bankje van het uitzicht en rijden dezelfde weg terug. Als de zon begint te zakken zo na vier uur begint het al aardig af te koelen.

De zondag begint zoals de laatste dagen. Bewolkt, maar in de loop van de ochtend verdwijnen de wolken, schijnt het zonnetje in een blauwe lucht en wordt de temperatuur weer aangenaam. We gaan niet fietsen, luieren wat, alweer ja, en ruimen in de loop van de middag alvast de fietsen in de garage omdat we morgen vertrekken.

Begin december kregen we een messenger bericht van een stel hier in Spanje met een privé camperparkje, dat er een plek was vrijgekomen. Omdat ze hadden gezien via de sociale media dat wij weer in Spanje waren, en mochten wij interesse hebben, dan hoorden zij dat graag. In het verleden in 2015 en 2017 hebben we daar ook al eens gestaan en het leek ons wel weer leuk. Wij spraken af dat wij 20 december zouden komen.

Dus maandag de 20 verlaten we de camping in Benicarló om naar Aspe te gaan. We namen afscheid van wat gasten hier en nadat we ons hadden afgemeld bij de receptie en hadden afgerekend konden we gaan. Toen we op het punt van vertrekken stonden, reed er een Nederlandse camper langs, stopte, het raampje ging open en “He hallo jullie hier”. Bleek een bekende van de camping uit Hellevoetsluis te zijn die samen met zijn vriendin een camper hadden gehuurd om door Spanje te toeren. Hoe klein is de wereld dat je elkaar hier weer tegenkomt.

Maar goed, we konden op pad. Vanaf de camping langs Benicarló en de Benimar fabriek. (Benimar is een Spaans campermerk) naar de AP7 richting Valencia. We kozen voor de snelweg. De binnendoor weg via de 340 is ook wel mooi, maar die hebben we al eens gereden en omdat we vandaag iets meer dan 300 kilometer te gaan hadden. We reden via de AP7 met een grote boog om Valencia, en dan iets het binnenland in over de A33 en A35 via Villena naar Aspe. Eerst naar een nieuwe Mercadona supermarkt en daarna naar Casa TonYMarriet. We werden hartelijk verwelkomt.
Aan het eind van de middag hebben we gezellig met de andere camperaars een glaasje gedronken.

We gaan de camper maar eens een “kerstversiering” geven. Nou, klus apart. Trapje erbij, kerstverlichting aan de buitenkant aan de luifelbak opgehangen en jawel, het trapje begaf het. Nou dat weer. Mar gelukkig hebben we nog een ladder bij ons en jawel na enig gepruts hing de verlichting en zowaar het brandde ook nog. Nou ja, niet alle lampjes, maar goed deze verlichting was al een paar jaartjes oud. Toen Frans aan een van de lampjes morrelde viel de hele verlichting uit en kon deze kerstversiering in ieder geval naar de kliko. Nou ja, morgen maar nieuwe kopen.

En vandaag, woensdag de 22e is het dan die morgen. We hadden besloten om met z’n allen van deze camperplaats (5 campers en de eigenaren) naar de Chinees te gaan. Een Chinees restaurant dus, want ja, naar de Chinees heeft in Spanje nog een andere betekenis. Daarover later, We konden lekker in het zonnetje ontbijten, koffiedrinken en luieren en iets na half twee reden we met z’n allen op de fiets naar Restaurante Chino Nuevo Mundo. Daar hebben we heerlijk en gezellig gegeten. Voor slechts 10 Euro heb je al een Menu del Dia, inclusief een drankje en na afloop nog een likeurtje. Daarna weer terug naar de camperplaats. Fietsend heen moet je redelijk omhoog dus terug was het een makkelijke afdaling.

Vanaf vandaag geldt in Spanje weer een mondkapjes verplichting. Niet alleen in de winkels maar ook buiten. Maar goed, in ieder geval geen lock down zoals in Nederland. We worden vanmorgen wakker met een beetje regengekletter op de camper, maar dat was van korte duur. Wel bewolking, maar in de loop van de dag was de temperatuur best aangenaam. De eigenaars van de camperplaats vroegen wie interesse had in een korte wandeling. Gerda bleef bij de camper, maar ik (Frans) ging wel mee. Eerst even een klein stukje op de fiets naar het Parque del Rio en daarna een wandeling langs de Rio, Nou ja, Rio, een klein stroompje water met zelfs nog iets van een waterval. Over een pad waar zowel wandelaars als fietsers komen hebben we een kleine voettocht gemaakt. Altijd lekker om even buiten te zijn. Bij terugkomst op de CP werden we getrakteerd op een “Roscon de Reyes. Dit is eigenlijk een traktatie voor Driekoningen. Het is een soort van kerstkrans met daarin een boon. Wie deze vindt mag de rest van de dag koning zijn. Wie de koning vindt mag de traktatie betalen.

Hierna nog even lekker geborreld.

De 25e december Kerstdag. We hebben afgesproken met de medecamperaars gezamenlijk een kerstdiner te gebruiken. Het wordt forel met aardappeltjes en salade en een lekker stuk ijstaart toe. Om half twee gaan we aan de grote tafels, hebben ieder ons eigen drankje meegenomen (nou ja, veel flessen wijn!!). De in aluminiumfolie ingepakte forel, gegaard op een grote paella pan, smaakte voortreffelijk evenals de bijlagen. Het blijft toch een aparte ervaring om kerst zo in de buitenlucht te vieren. Op een enkele waaispetter na bleef het de hele middag droog en konden we, vele flessen wijn later, tevreden na deze gezellige middag weer terug naar de camper.

Ook de 2e kerstdag, die hier in Spanje overigens niet gevierd wordt, hebben we een gezamenlijke activiteit gepland. Het zogenaamde Sinterklaas dobbelspel. Iedereen koopt 2 kadootje’s (er lagen dus 24 pakjes op tafel). Daarna dobbelen met speciale spelregels. Eerst 45 minuten om de kadootje’s te verdelen via het dobbelen en daarna weer 45 minuten met andere spelregels. Kortom, op een gegeven ogenblik heb je een stapel pakjes voor je neus, maar even later ben je alles weer kwijt. Een leuk spel, waar je veel lol bij kan hebben. Op de tafel was ook plek voor de lekkernijen en hapjes die eenieder had gemaakt. Dit hadden we wel even afgestemd, want voor dat je het weet zit je met alleen maar gevulde eieren. Maar goed, ook nu weer hadden we met een hapje en een drankje een gezellige middag.

Na 2 dagen gezelligheid op de CP was het de hoogste tijd voor een fietstochtje in de buurt. Vanaf vandaag is de temperatuur omhooggeschoten en zitten we dagelijks aan de 20 graden. Dus, korte broek aan, helm op (is verplicht hier in Spanje buiten de bebouwde kom) en wij richting Novelda waar we naar het Parque del Oeste gingen. Zoals veel plaatsen in Spanje heeft ook Novelda een fraai park. Mooie boompartijen, bankjes en waterpartijen en een Amfitheater. Ook is daar een groot deel met openbare barbecues en picknicktafels. Het is gebruikelijk dat hele Spaanse families gezamenlijk picknicken. Vandaag is het maandag, dus is het rustig in dit park.

Terug op de fiets met hier en daar een doodlopende weg, maar ach, we hebben alle tijd, dus keren en weer verder.

Na een was- en luierende dag gaan we weer op de fiets de omgeving verkennen. Aspe ligt in een weids dal met bergen rondom. Geen al te hoge bergen, maar als je Aspe uitrijdt loopt het toch redelijk omhoog. Niet dat je nou bergen moet beklimmen, maar flink “vals plat” voel je toch ook. We rijden langs uitgestrekte velden met onder andere wijnranken. Hier en daar een huis, maar bijna altijd blaffende honden in de tuin. Woef, woef, ik waak hier en daar hoort blaffen bij. Ook vandaag is het fraai zonnig weer met een temperatuur boven de 20 graden. Heerlijk, korte broek aan en lekker fietsen. Het voordeel van bergop is dat je ook weer naar beneden gaat, dus de terugweg ging zonder al te veel inspanning. We hebben vandaag een kleine trip van iets meer dan 22 kilometer gemaakt.

De laatste dag van het jaar. In de ochtend werden we “democratisch” bij elkaar geroepen om even te overleggen hoe we de dag gingen indelen. Nou ja, indelen, hoe laat is het borreltijd en hoe laat komen we vanavond bij elkaar om het jaar af te sluiten. Na wat “heen-en-weer” gepolder waren we er snel uit. Ieder ging zijn eigen weg. Er moesten nog wat boodschapjes gedaan worden en verder vooral van de zon genieten. In de middag hebben we gezamenlijk maar weer eens een Driekoningentaart opgepeuzeld. Door een van de vakkundige (nou ja) camperaars, laten we hem voor het gemak even Bert noemen, werd de krans aangesneden en uitgedeeld. En vanaf een uur of tien verzamelden we in de recreatieruimte om onder het genot van hapjes en drankjes de laatste uren van 2021 uit te luiden.

Met champagne en nog meer hapjes rolden we 2022 in en rond een uur of drie het bed in.

Op naar een nieuw jaar.

vervolg overwintertrip januari 2022 

terug naar reizen